International Journal of Innovative Approaches in Education
Abbreviation: IJIAPE | ISSN (Print): 2602-4780 | ISSN (Online): 2602-4489 | DOI: 10.29329/ijiape

Review article    |    Open Access
International Journal of Innovative Approaches in Education 2021, Vol. 5(4) 321-333

Kısa Süreli Çözüm Odaklı Terapi'de Ebeveyn-Çocuk İletişiminin İncelenmesi

Adile Sümeyra Güner & Bekir Çelik

pp. 321 - 333   |  DOI: https://doi.org/10.29329/ijiape.2021.425.3

Published online: December 31, 2021  |   Number of Views: 150  |  Number of Download: 344


Abstract

Kısa Süreli Çözüm Odaklı Terapi (KSÇOT) son yıllarda çok fazla dikkat çeken bir terapi yaklaşımı olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu durumun nedenleri olarak kısa süreli çözüm odaklı terapide; pozitif bir bakış açısına yer verilmesi, sorun yerine çözüme odaklanılması ve danışanın gücüne inanılması gösterilebilir. Bununla birlikte bu terapinin kısa sürmesi de uygulamalarda bir avantaj olarak düşünülmektedir. Nitekim aile danışmanlığı sürecinde hem ailelerin çocuklarında hızlı değişim beklemeleri hem de çocuk ve gençlerin gelişim özellikleri göz önüne alındığında KSÇOT’nin oldukça işlevsel olduğu anlaşılmaktadır. Bu çalışmada KSÇOT’nin ebeveyn-çocuk iletişiminde kullanımı kavramsal olarak incelenmiştir. Bu amaç doğrultusunda çalışmada öncelikle ebeveyn-çocuk iletişimi ve geleneksel yaklaşımların bu konuya bakış açılarına yer verilmiştir. Daha sonra KSÇOT’nin yapısı ve özelliklerine ilişkin açıklamalara yer verilerek bu terapinin ebeveyn-çocuk iletişiminde kullanımına ilişkin çalışmalar sunulmuştur. KSÇOT ile ilgili yapılan çalışmalar genel olarak değerlendirildiğinde bu yaklaşımın çocuk, ergen ve ebeveynlerle yapılacak çalışmalarda kullanılmasının etkili olduğu sonucuna ulaşılabilir. Ayrıca bu çalışmada KSÇOT’nin daha çok okul ortamlarında kullanıldığı sonucuna ulaşılmıştır. KSÇOT aracılığıyla ebeveyn-çocuk ilişkilerinin okul ortamı dışında araştırıldığı çalışmalar yapılması önerilebilir.

Keywords: Aile, aile danışmanlığı, ebeveyn-çocuk ilişkisi, kısa süreli çözüm odaklı terapi


How to Cite this Article

APA 6th edition
Guner, A.S. & Celik, B. (2021). Kısa Süreli Çözüm Odaklı Terapi'de Ebeveyn-Çocuk İletişiminin İncelenmesi . International Journal of Innovative Approaches in Education, 5(4), 321-333. doi: 10.29329/ijiape.2021.425.3

Harvard
Guner, A. and Celik, B. (2021). Kısa Süreli Çözüm Odaklı Terapi'de Ebeveyn-Çocuk İletişiminin İncelenmesi . International Journal of Innovative Approaches in Education, 5(4), pp. 321-333.

Chicago 16th edition
Guner, Adile Sumeyra and Bekir Celik (2021). "Kısa Süreli Çözüm Odaklı Terapi'de Ebeveyn-Çocuk İletişiminin İncelenmesi ". International Journal of Innovative Approaches in Education 5 (4):321-333. doi:10.29329/ijiape.2021.425.3.

References
  1. Arslan, N. ve Akın, A. (2016). Çözüm odaklı kısa süreli grupla psikolojik danışmanın lise öğrencilerinin akran zorbalığına etkisi. Sakarya University Journal of Education, 6(1), 72-84. [Google Scholar]
  2. Arslan, Ü. ve Gümüşçağlayan, G. (2018). Çözüm odaklı kısa süreli terapiye kısa bir bakış. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 47,491-507. [Google Scholar]
  3. Ateş, B. (2015). Üniversite öğrencilerinin güvengenlik becerileri üzerinde çözüm odaklı grupla psikolojik danışmanın etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 832-841. [Google Scholar]
  4. Baran, G. ve Yurteri Tiryaki, A. (2020). Aile yaşam döngüsü. Baran, G. (Ed.), Aile Yaşam Dinamiği içinde (ss.1-24). Ankara: Pelikan Yayıncılık. [Google Scholar]
  5. Bingöl, T. Y. (2015). Çözüm odaklı kısa süreli yaklaşıma dayalı bir müdahale programınn öz-yeterlilik inancına etkisi.Yayımlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya. [Google Scholar]
  6. Bulut, S. S. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin sınav kaygıları, saldırganlık eğilimleri ve problem çözme becerilerindeki yetersizliklerin sağaltımında grupla çözüm odaklı kısa terapinin etkileri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 325-356. [Google Scholar]
  7. Burger, J. M. (2011). Personality (8th ed.). Wadsworth: Cengage Learning. [Google Scholar]
  8. Choi, J. J. (2020). A case study of solution-focused brief family therapy. The American Journal of Family Therapy, 48(2), 195-210. [Google Scholar]
  9. Conoley, C. W., Graham, J. M., Neu, T., Craig, M. C., O'pry, A. M. Y., Cardin, S. A., ... ve Parker, R. I. (2003). Solution Focused Family Therapy with Three Aggressive and Oppositional Acting Children: An N= 1 Empirical Study. Family Process, 42(3), 361-374. [Google Scholar]
  10. Corcoran, J. (2000). Solution-focused family therapy with ethnic minority clients. Crisis Intervention, 6(1), 5-12. [Google Scholar]
  11. Corcoran, J. (2006). A comparison group study of solution-focused therapy versus “Treatment-as-usual” for behavior problems in children. Journal of Social Service Research, 33(1), 69-81. [Google Scholar]
  12. Çakır, Y. (2020). Covid-19 sürecinin çözüm odaklı terapi açısından incelenmesi. Anadolu Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 15-22. [Google Scholar]
  13. Çitemel, N. (2014). Çözüm odaklı kısa süreli grupla psikolojik danışmanın lise öğrencilerinin akran zorbalığına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Sakarya Üniversitesi, Sakarya. [Google Scholar]
  14. Doğasal, O. ve Karakartal, D. (2021). Çözüm odaklı kısa süreli terapiye kuramsal bir bakış. International Journal of Humanities and Education, 7(15), 130-142. [Google Scholar]
  15. Doğan, S. (1999). Çözüm odaklı kısa süreli terapi: Kuramsal bir inceleme. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(12), 28-38. [Google Scholar]
  16. Friedberg R. D. ve McClure J. M. (2015). Clinical practice of cognitive therapy with children and adolescents: The Nuts and Bolts. London: Guilford Publications. [Google Scholar]
  17. Gehart, D. (2019) Aile terapisi yeterliliklerinde uzmanlaşma. T. İlhan ve H. Cihan (Çev. Edt.). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  18. Gladding, S. T. (2012). Aile terapisi-tarihi, kuram ve uygulamaları. İ. Keklik ve İ. Yıldırım (Çev.). Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları. [Google Scholar]
  19. Gündoğdu, N. A., Zincir, H. ve Güler, N. (2016). Çözüm odaklı yaklaşım ve hemşirelikte kullanımı. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 3,145-152. [Google Scholar]
  20. Güner, O. (2010). Çözüm bende saklı.Ankara: Eflatun Basım Dağıtım Yayıncılık. [Google Scholar]
  21. Hanton, P. (2011). Skills in solution focused brief counselling and psychotherapy. LA: Sage Publications. [Google Scholar]
  22. Hortaçsu, N. (2015). Zamanda aile ailede zaman. Ankara: İmge Kitabevi. [Google Scholar]
  23. Johnson, L. D. ve Miller, S. D. (1994). Modification of depression risk factors: A solution-focused approach. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 31(2), 244. [Google Scholar]
  24. Kraemer, S. (1997) What narrative?, R.K. Papadopoulos and J. Byng-Hall (Eds.), Multiple Voices içinde (s. 41-64). London: Duckworth. [Google Scholar]
  25. Lee, M. Y. (1997). A study of solution-focused brief family therapy: Outcomes and issues. American Journal of Family Therapy, 25(1), 3-17. [Google Scholar]
  26. Lloyd, H. ve Dallas, R. (2008). First session solution-focused brief therapy with families who have a child with severe intellectual disabilities: Mothers' experiences and views. Journal of Family Therapy, 30(1), 5-28. [Google Scholar]
  27. Meydan, B. (2013). Çözüm odaklı kısa süreli psikolojik danışma: Okullardaki etkililiği üzerine bir inceleme. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 4(39), 120-129. [Google Scholar]
  28. Nelson, T. (2020). Kısa süreli çözüm odaklı aile terapisi. D. Dölek (Çev.). İstanbul: Apamer Psikoloji Yayınları. [Google Scholar]
  29. Nichols, M. (2013). Aile terapisi kavramlar ve yöntemler. O. Gündüz (Çev.). İstanbul: Kaknüs Yayınları. [Google Scholar]
  30. Özgüven, İ. E. (2014). Evlilik ve aile terapisi.Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. [Google Scholar]
  31. Quick, E. K. (2008). Doing what works in brief therapy, a strategic solution focused approach (2nd ed.). Burlington MA: Academic Press. [Google Scholar]
  32. Rhodes, J. ve Jakes, S. (2002). Using solution focused therapy during a psychotic crisis: A case study. Clinical Psychology & Psychotherapy, 9(2), 139-148. [Google Scholar]
  33. Sarı, E., Uyumaz, G. ve Kaya, C. (2019). Çözüm odaklılığın yordayıcı değişkenleri: Yaşam doyumu, stres, depresyon ve yılmazlık. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 11(21), 423-438. [Google Scholar]
  34. Smith, S. (2010). A preliminary analysis of narratives on the impact of training in solution-focused therapy expressed by students having completed a 6-month training course. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 17(2), 105-110. [Google Scholar]
  35. Smyrnios, K. X. ve Kirkby, R. J. (1993). Long-term comparison of brief versus unlimited psychodynamic treatments with children and their parents. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 61(6), 1020. [Google Scholar]
  36. Tezel, A. (2006). Aile içi iletişim. Journal of Human Sciences, 8(1), 1-6. [Google Scholar]
  37. Triantafillou, N. (2002). Solution-focused parent groups: A new approach to the treatment of youth disruptive behavior. Doctoral Dissertation, University of Toronto, Toronto. [Google Scholar]
  38. Window, S., Richards, M. ve Vostanis, P. (2004). Parents’ and children’s perceptions of a family support intervention for child behavioural problems. Journal of Social Work Practice, 18(1), 113-131. [Google Scholar]
  39. Yavuzer, H. (2012). Ana-baba ve çocuk (23. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi. [Google Scholar]
  40. Zimmerman, T. S., Jacobsen, R. B., MacIntyre, M. ve Watson, C. (1996). Solution-focused parenting groups: An empirical study.Journal of Systemic Therapies, 15(4), 12-25. [Google Scholar]