Bu araştırmanın amacı, Akran Arabuluculuk Eğitim Programı’nın lise öğrencilerinin algılanan sosyal destek düzeylerine etkisini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda, Orta Karadeniz bölgesinde bir liseye devam etmekte olan dokuzuncu ve onuncu sınıf öğrencileri tesadüfi olarak deney ve kontrol grubuna atanmıştır. Revize edilmiş Algılanan Sosyal Destek Ölçeği deney ve kontrol grubundaki öğrencilere uygulamadan iki hafta önce ve uygulama bittikten sonra uygulanmıştır. Deney grubundaki öğrencilere 7 hafta süreyle Akran Arabuluculuk Eğitim Programı uygulanırken, kontrol grubundaki öğrencilere herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır. Araştırma hipotezleri bağımsız örneklemler için t-testi ve tek yönlü kovaryans analizi (ANCOVA) kullanılarak incelenmiştir. Araştırma sonucunda, uygulama öncesinde kontrol grubu lehine sosyal destek düzeylerinde anlamlı bir farklılık olmasına rağmen, uygulama sonrasında akran arabuluculuk eğitimi programına katılan deney grubundaki öğrencilerin algılanan sosyal destek düzeylerinde kontrol grubundaki öğrencilere göre anlamlı bir şekilde artış olduğu görülmüştür (F (1,23)= 7.07, p < . 05). Bu sonuçlardan yola çıkarak, akran arabuluculuk eğitim programının lise öğrencilerinin sosyal destek düzeylerini arttırmak istendiğinde kullanılabilecek bir program olduğu söylenebilir. İlerleyen araştırmalarda programın etkililiği farklı örneklemlerde incelenebilir. 

Bu çalışma Kanada’da öğrenim gören bir Türk öğrencinin eğitimde dijital okuryazarlık ve uzaktan eğitim hakkındaki deneyimlerini çözümlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden anlatı araştırmasına göre hazırlanmış, anlatı araştırmasının yedi aşamasına uygun olarak çalışma yürütülmüştür. Görüşme yöntemiyle veriler toplanmış ve Riessmann’ın veri analiz sınıflandırmasına göre tematik analizle değerlendirilmiştir. Anlatının analiz edilmesiyle elde edilen temalarla dijitalleşmeyi eğitime entegre etmeyi amaçlayan en eski ülkelerden biri olan Kanada’da,  eğitimde teknolojinin kullanımının ne seviyede olduğu anlaşılmaya çalışılmıştır. Dijital okuryazarlığın lisede “Yeni Medya” kapsamında ana dil derslerinden biri olarak değerlendirildiği, üniversitede online laboratuvar derslerinde animasyonlarla etkileşimli dersler yapıldığı, derslerde araç gereç olarak bilgisayarın ve ilgili uygulamalarının temel araç gereç olarak kullanıldığı gibi sonuçlara ulaşılmıştır. Ayrıca Kanada’da özellikle lise eğitiminde Eğitim 3.0 dönemi uygulamalarının aktif olarak kullanıldığı sonucuna varılmıştır.